دستاوردها و امیدهای کنفرانس کلن ( آلمان)

دستاوردها و امیدهای کنفرانس کلن ( آلمان)

وریا محمدی

همانگونه که مستحضرید در روزهای هفتم و هشتم ماه جاری در کلن نشستی تحت عنوان ( اجلاس همبستگی) برگزار شد. این اجلاس در نوع خود نه اولین و نه آخرین اقدام سیاسی مشترک اپوزیسیون دمکرات و آزادیخواه بوده و هست.

با همه دیدگاه های گوناگونی که پیرامون این نشست انتشار یافت، مشخص شد که کمافی سابق امر جنبش سیاسی در کردستان و ایران، امری کماکان مهم برای همگان است. سخن را کوتاه میکنم و با پرهیز از بلند نگاری، سرخط وار دستاوردهای این نشست را از دید خود خاطر نشان میکنم.

1)    نشستی با کیفیت بود و ترکیبی از احزاب سیاسی مختلف، چهره های منفرد و افراد خوش فکر در آن حضور داشتند. شکی نیست که باید برای نشست اصلی شمار وسیع تری را به همکاری و تبادل نظر دعوت کرد.

2)    گوناگونی سیاسی و حزبی مشهود بود و پلورالیسم را میشد به بهترین وجه ممکن لمس کرد اما بی گمان جای بسیاری خالی بود. در کردستان ایران ما شمار دیگری از احزاب و مبارزین سیاسی داریم که جایشان خالی بود. اینها سرمایه جنبش کردستان هستند که نه تنها باید جدی گرفته شوند، بلکه باید از نظراتشان بهره برد. هر سهل انگاری در این باره، خطر یک سیاست کثیف را افزایش میدهد.

3)    کردها به طور مشخص و دیگر ملیت های تحت ستم ایرانی، به شکلی هم صدا و متحد در دفاع از خواست های برحق ملی ظاهر شدند.

4)    در میان کردها تا به امروز و پس از مدتها دوری و انشقاق، تا به این درجه سیطره یک گفتمان مشترک را مشاهده نکرده بودیم. این پیام خوبی به احزاب و نخبگان کرد است.

5)    نشست کلن زنگ خطر خوبی بود برای کسانی که در سال های اخیر با عملکردشان تلاش داشتند، روی سر جنبش کردستان پل بزنند و آن را ارزان فروش کنند. همزمان دیگران هم فهمیدند که وقتی صحبت از مردم کردستان است، نه با یک اسم و حزب خاص، بلکه با یک پتانسیل قدرتمند مردمی و سیاسی روبرو هستند که به بلندای عمر رژیم اسلامی، در صحنه مخالف رژیم حاضر بوده اند.

6)    برخلاف برخی اجلاس پیشین که کسانی، تسلیم تز (قومیت) شده بودند، در کلن شانسی برای این سیاست رسوا وجود نداشت.

7)    بحث فدرالیسم به عنوان یگانه تاکتیک راهبردی برای زندگی مسالمت آمیر ملیت های ایران در یک اتحاد داوطلبانه قابل حذف نبود.

8)   مسئله مرز بندی با رفرم طلبان و جریاناتی که از تغییراتی در قانون اساسی به منظور رفرم در حکومت ایران دفاع میکنند کاملاً هویدا بود و به روشنی ( اصل سرنگونی) تائید شد.

 سخن پایانی: تنها راه سرنگونی جمهوری اسلامی از اتحاد همگانی میگذرد. ما بدون دیگران و دیگران بدون ما، شانس این کار خطیر و تاریخی را از بین میبرد. حضور همه احزاب کردستانی در همه اشکال و ابعاد ضروری است. ما حزب بزرگ و کوچک نداریم، ما تنوع سیاسی داریم که نمونه آن نادر است و باید به فال نیک گرفته شود. نخبگان و منفردان کرد باید با حضور خود هم شفاف سازی کنند و هم مایه اتحاد همگانی باشند.

سربلند باشید

وریا محمدی 17.01.2012 آلمان